Uniek bouwwerkje Pianokamertjes in de Engelse tuin van het Ursulinenklooster te Hamont bedreigd!

Erfgoedkoepel Hamont-Achel heeft de volgende brief over het behoud van de pianokamertjes aan het stadsbestuur gericht. Het stadsbestuur heeft daarop zelf duidelijk gemaakt, dat het bouwwerk in géén geval wordt afgebroken, maar dat er wordt gezocht naar een duurzame herbestemming.

Los van berichten uit diverse hoek dat er stappen zouden ondernomen worden om het gebouw verder te verwaarlozen, laat staan af te breken, wat, naar we hopen, volledig uit de lucht is gegrepen, dringen wij, als Erfgoedkoepel Hamont-Achel, erop aan om onmiddellijk werk te maken van dringende instandhoudingswerken van dit complex “12 pianokamertjes”.

Wij vernamen eveneens dat de nieuwe werfinrichting voor de nieuwbouw van de school tot tegen de pianokamertjes zal ingericht worden. In veel gevallen op andere plaatsen was zo’n inrichting, voor de nabijgelegen monumenten zelf, nefast.

Mogen we u nogmaals attent maken op dit uitzonderlijk onroerend erfgoed.
Dit complex, gebouwd in 1904 en samen met de Calvarieberg het enige restant van het voormalige pensionaat van Hamont, is zelfs binnen onze provincie Limburg een unicum.
Meer dan 5000 pensionaires volgden sinds het ontstaan van dit pensionaat pianoles, waarvan een groot gedeelte in deze bouw.
De architectuur heeft ontegensprekelijk bijzondere erfgoedwaarde, niet alleen het exterieur, maar ook zeker het interieur.
Hoewel in de jaren 1980 verbouwingswerken werden uitgevoerd voor de tijdelijke huisvesting van het Kinderheil, is de structuur nog grotendeels intact. Bijzonder zijn de vloeren, de marmerafwerking van de zijwanden van de midden gang, de fraai uitgewerkte ingangsdeuren van de kamertjes en wat het exterieur betreft de afwisseling van het strakke horizontalisme met verticale tussenbouw. Opvallend zijn ook de ingangsdeuren van de bouw, met smeedwerk voorzien.

De architect van dit onderdeel is Jorna uit Roermond, een architect die in de neogotische Roermondse architectuurstijl was grootgebracht, waartoe ook P. Cuypers, de onbetwiste grootmeester van de neogotiek, behoorde. De aanneming gebeurde door het bedrijf Janssen dat vanuit Maasbracht juist verhuisd was naar Neerpelt.

De bouwfysische toestand van het gebouw is vandaag sterk achteruitgegaan. Sinds meer dan 20 jaar is niets ondernomen om hieraan te verhelpen. Op dit moment fungeert het gebouw als stalling voor een grote voorraad fietsen, vanuit de organisatie ‘Fietsbib’.
Om verdere schade te beperken zijn dringend instandhoudingswerken noodzakelijk.
Wij menen dat ook vanuit de provincie hiertoe subsidiemogelijkheden zijn. Wij willen, indien gewenst, meewerken aan een dossiervorming ter zake. Alvast kan Monumentenwacht Limburg hierover de nodige bouwfysische rapportering bezorgen en desnoods de eerste absoluut noodzakelijke ingrepen uitvoeren.

Erfgoedkoepel Hamont-Achel